2020/21 Away Meczowa

Spore zamieszanie wokół tego trykotu zrobiło się już podczas pierwszych przecieków. W sieci pojawiło się sporo informacji, że to kolor zielony ma być obecny w wyjazdowej koszulce. Określano go jako „legacy green”. Legacy to nic innego jak dziedzictwo i spuścizna, więc to naturalnie odniesienie do początków klubu, gdy to zieleń współtworzyła barwy Newton Heath. Niektórzy więc oczekiwali wręcz bezpośredniego sięgnięcia po tą „starą dziedziczną zieleń”.

Adidas zaskoczył nas wszystkich. Po premierze większość zapomniała o zapowiadanej zieleni i uznała, że to całkiem ładna czarna wyjazdówka. Nic dziwnego, gdyż tę ukrytą zieleń jest naprawdę trudno pokazać na zdjęciach! Ludzkie oko widzi zupełnie inaczej niż obiektyw, więc dopiero na żywo uderzył mnie prawdziwy kolor tej koszulki. Miałem już replikę, która była niemalże czarna. Spodziewałem się tego samego w meczówce, a tu… zonk! Ona jest dużo bardziej zielona niż replika. Co było powodem tak dużego zróżnicowania kolorystycznego pomiędzy dwoma poziomami tego samego modelu? Nie mam pojęcia.

W meczówce zieleń nie jest tak subtelna jak w replice. Przeciwnie, wysuwa się na pierwszy plan. Bez problemu można dojrzeć, że daleko temu projektowi do czerni. O wiele bardziej klarowne stają się opisy wspominające o udziale zieleni w tym projekcie, gdy patrzy się na najwyższy model trykotu, a nie ten z półki niżej. Choć oczywiście telefon i tak do końca nie oddał koloru tego trykotu, a w trakcie meczów na boisku… ktoś tam widział coś innego poza czernią? Spokojnie, pomyślałem o Tobie. Zrobiłem zdjęcie obu modeli obok siebie, aby Ci pokazać, że różnica jest znacząca:

Wersja meczowa, którą tu oglądasz, wisi po prawej stronie. Po lewo, replika, która już wcześniej pojawiła się na blogu. Przyznaj, że tańsza wersja wydaje się być niemal czarna, podczas gdy do tej po prawo ktoś ewidentnie dorzucił garść zielonego barwnika, czyż nie? Zazwyczaj nie widuje się pomiędzy poziomami aż tak dużych różnic kolorystycznych. Oczywiście, to dwie różne półki jakościowe, gdyż zaawansowanie technologiczne i materiały w meczówkach są zupełnie inne, ale zdecydowana większość przypadków kończy się tym samym kolorem. Tu zaś mamy ciekawy wyjątek.

Niejednoznaczna była również inspiracja projektantów. Niektórzy doszukiwali się podobieństw do albumu „Unknown pleasures” zespołu rockowego Joy Division. Argumentem było miejsce powstania tej grupy muzycznej w 1976 roku – Manchester. Jednak podczas prezentacji nikt o nich nie wspomniał. Użyto za to słów „legend earth green’ pattern”. Mówią one wszystko i nic. Chyba każdy z nas zna pojedyncze znaczenie tych czterech słów, więc ułóż sobie je w jedną całość i przyjmij, że tak jest dobrze ;p

Sam sezon był gorzko-słodki. Z jednej strony Ole Gunnar Solskjaer zdobył wicemistrzostwo kraju, co po odejściu sir Alexa Fergusona do tej pory udało się tylko raz. Zrobił to Jose Mourinho w sezonie 2017/18. Był to niewątpliwie plus przy nazwisku Norwega, który z sezonu na sezon zajmował coraz wyższe miejsce w tabeli. Z drugiej strony był to kolejny sezon bez kompletnie żadnego trofeum. Z Ligą Mistrzów „Czerwone Diabły” pożegnały się już w fazie grupowej. PSG oraz RB Lipsk wysłały na Old Trafford zaproszenie do Ligi Europy. Złośliwi mówili, że Solskjaer jak zawsze dojdzie do półfinału i przegra, ale tym razem awansował do finału. Niestety, ten finał przegrał. Po remisie 1:1 o zwycięstwie decydowały karne, w których potrzeba było aż 11 kolejek! W ostatniej z nich David de Gea nie trafił i to Villarreal świętował zwycięstwo w Gdańsku.