2010/11 Home

„Roooooney o Matko Boska, co za bramka, przecież to jest w ogóle niepojęte! Takich goli nawet na treningu się nie strzela, a co dopiero w meczach i to tak ważnych. Wayne Rooney.” Za każdym razem gdy spojrzę na tę koszulkę, widzę tę przewrotkę i słyszę komentarz Andrzeja Twarowskiego. To była piękna bramka, dająca zwycięstwa 2:1 w derbach Manchesteru. Anglik swoim trafieniem został nominowany do nagrody Puskasa i zajął w tym plebiscycie 3 miejsce. Jego gol został również uznany najładniejszą bramką sezonu 2010/11 w Premier League.

To ogółem był świetny sezon. Drużyna sir Alexa Fergusona po raz kolejny w jego karierze sięgnęła po tytuł najlepszej drużyny w Anglii. W tamtym sezonie walkę o tytuł prowadzili z Chelsea i lokalnym sąsiadem, Manchesterem City. „Czerwone Diabły” wyprzedziły oba zespoły o 9 punktów. Najlepszym strzelcem ligi został Dimitar Berbatov. Bułgar zdobył 21 bramek – tyle samo co Carlos Tevez, który grał w tym samym mieście, tylko zakładał niebieski trykot. Najczęściej asystującym zawodnikiem był portugalski skrzydłowy, Nani, który zaliczył 17 ostatnich podań.

Manchester United wygrał również Tarczę Wspólnoty. Rywalem była londyńska Chelsea. Spotkanie zakończyło się wynikiem 3:1, a bramki zdobywali Antonio Valencia, Javier Hernandez oraz Dimitar Berbatov. Dla „The Blues” trafił Salomon Kalou.

Liga Mistrzów również układała się po myśli Manchesteru United. Przez grupę przemknęli z 4 zwycięstwami i 2 remisami. Fazę pucharową rozpoczęli od pojedynku z Olympique Marsylia. Dwumecz zakończył się zwycięstwem 2:1, a obie bramki były autorstwa „Chicharito”. Ćwierćfinał to znów Chelsea, która przewijała się w klubie przez cały sezon. 1:0 na Stamford Bridge i 2:1 na Old Trafford dały półfinał. Tam czekała rewelacja rozgrywek, czyli Schalke. Paradoksalnie, był  to chyba najłatwiejszy dwumecz. 2:0 w Gelsenkirchen niemal pozbawiło niemiecki zespół nadziei na finał. Rewanż przed własną publicznością był jeszcze bardziej widowiskowy, gdyż „Red Devils” wygrali 4:1.

Finał był rozgrywany na Wembley, a więc w Anglii. To właśnie w tym miejscu Manchester United po raz pierwszy sięgał po to trofeum w 1968 roku, pokonując Benficę Lizbona. Tym razem rywal przyjeżdżał z Hiszpanii, a był to nikt inny jak FC Barcelona. Do przerwy był remis 1:1 po trafieniach Pedro i Rooneya, jednak mecz ewidentnie układał się pod dyktando Katalończyków. W drugiej połowie znalazło to potwierdzenie w zdobyczach bramkowych, która wzrosła tylko przy Barcelonie. Mecz zakończył się porażką 1:3.