2003/04 & 2004/05 Away

Hmm. Ciężko jest opisać ten trykot. Jest bardzo nietypowy. Materiał jest dość cienki, ale sztywny. Takie delikatnie papierowy. Wydaje się nie rozciągać. Zaskakuje natomiast jego struktura. Pokryty jest wzorem, który jest widoczny w zależności od padającego światła. Przejrzyj zdjęcia i zauważ, że nie widać go w niektórych miejscach. Natomiast to samo miejsce, ale na innym zdjęciu, gdy światło inaczej padało na materiał, już przedstawia użyty pattern. Dodatkowo, jak to miało miejsce w tamtych latach u Nike, dół kończy się siateczką. Fajnie to widać na jednym z zdjęć – czarny materiał leży na białym płótnie, które się spod niego przebija.

Co ciekawe, „Czerwone Diabły” weszły w sezon 2003/04 z nowym trykotem wyjazdowym i alternatywnym. Domówka pozostała z poprzedniej kampanii. Z innych ciekawych przedsezonowych wydarzeń warto wspomnieć, że to był czas transferu Cristiano Ronaldo.

Premier League w sezonie 2003/04 została wygrana przez niepokonany w tamtej kampanii Arsenal. „Czerwone Diabły” zajęły trzeci stopień podium. Za to do gabloty wpadł Puchar Anglii oraz Tarcza Wspólnoty. To drugie trofeum było rozgrywane oczywiście przed sezonem. Rywalem na Wembley był Arsenal. W meczu padł wynik 1:1, a w karnych lepsi okazali się podopieczni sir Alexa Fergusona, którzy wygrali je 4:3. „Kanonierzy” próbowali także stanąć na drodze w półfinale Pucharu Anglii. Jedyną bramkę zdobył Paul Scholes i dał drużynie finał. W nim po bramce Cristiano Ronaldo oraz dublecie RvN do zera zostało pokonane Millwall FC. Jak widzisz, był to kolejny sezon rywalizacji Manchesteru United oraz Arsenalu. W tym sezonie na dwóch z trzech frontów lepsze były „Czerwone Diabły”, jednak najcenniejsze trofeum powędrowało w ręce „Kanonierów”.

W nowym formacie Ligi Mistrzów, czyli 8 grup po 4 zespoły, do dalszej fazy rozgrywanej systemem pucharowym, awansowały po dwie drużyny z każdej grupy. W grupie E najlepszym zespołem był Manchester United, który wyprzedził VfB Stuttgart, Rangersów oraz Panathinaikos. W 1/8 finału zespół trafił na sensację tamtej edycji, czyli FC Porto. Portugalski zespół prowadzony przez młodego Jose Mourinho wygrał u siebie 2:1. W rewanżu na Old Trafford do 90. minuty gospodarze prowadzili 1:0, wchodząc tym samym do ćwierćfinału. Wtedy to Costinha dobił piłkę z bliskiej odległości i dał sensacyjny awans swojemu zespołowi. Jak się później okazało, Porto prowadzone przez Mourinho wygrało tę edycję Ligi Mistrzów.

Kampania 2004/05 była całkiem podobna do poprzedniej, tylko nieco mniej obfita. Premier League to ponownie najniższy stopień podium. Zwycięska była Chelsea, a za nią uplasował się Arsenal. Przygoda w Lidze Mistrzów także miała analogiczny finał. Wyjście z grupy i pożegnanie się z rozgrywkami w 1/8 finału. Tym razem lepszy okazał się AC Milan, który oba spotkania wygrał po 1:0. W przeciwieństwie do poprzedniego sezonu, zabrakło jakiegokolwiek trofeum. W meczu o Tarczę Wspólnoty lepszy okazał się Arsenal. „Kanonierzy” wygrali także finał Pucharu Anglii (po karnych), zgarniając tym samym sir Alexowi Fergusonowi drugie trofeum w sezonie. W Pucharze Ligi Manchester United dotarł do półfinału, gdzie odpadł z Chelsea.